donderdag 16 oktober 2008

I'm awesome

Tja, 2 updates in twee dagen is natuurlijk niet niks. Ik ben eindelijk klaar met het uploaden van zowat al mijn foto's in Nagasaki. Je kan ze hier rechts bij de links vinden. Het is niet zo'n flinke update als ik had verwacht, maar ik heb in ieder geval heel veel foto's geupload voor jullie kijkplezier.

De 1ste van oktober zijn we eindelijk aangekomen in Nagasaki. Wat me meteen opviel was het weer. In Tokyo was het namelijk nogal regenachtig en benauwd, maar eenmaal aangekomen in Nagasaki zweette ik me de tering.In vergelijking met Tokyo is Nagasaki... apart. Het is duidelijk niet zo modern als Tokyo, dat zekers, maar na een tweetal weken hier te hebben rondgelopen moet ik zeggen dat het hier onwijs leuk is. Het oude sfeertje wat er hangt geeft mij het gevoel dat ik echt in Japan ben aangekomen. Het uitzicht vanuit mijn kamer, Nagasaki eki, alles valt hier gewoon op zijn plaats.Vooral de strak blauwe lucht met af en toe een wolkje is een waar genot om naar te kijken als je door de stad rondloopt.

Bij mijn vorige blogpost had ik al gezegd dat ik zou gaan zoeken voor telefoons. Dat hebben we daadwerkelijk gedaan ook nog, dus ik ben nu een trotse bezitter van een Japanse telefoon (and it is awesome!). Het heeft echter nog best wel een tijdje geduurd voordat ik daadwerkelijk dat ding in mn handen had. Die specifieke dag gingen we eerst een japanse bankrekening aanmaken speciaal voor onze telefoons. Dat duurde even, maar het is uiteindelijk gelukt. Het mooie kwam nog die dag zelf. Nadat iedereen eindelijk een telefoon had gekozen, moesten we dus betalen en papieren invullen. Toen we dit deden, bleek dat je ook met je credit card kon betalen en zo werd alles dus van je Nederlandse rekening afgehaald. Dus uiteindelijk hadden we hiervoor geen japanse rekening nodig. Het feest begon echter pas bij het invullen van de papieren. We hebben daar serieus fucking lang gezeten omdat bij iedereen alles moest geregeld worden. Voor mij werd het al helemaal een feest. Dit is serieus de eerste keer dat ik in Japan problemen heb gehad met het mijn volledige naam. Het hele gebeuren zou maar een half uurtje duren. Bij mij echter duurde het minimaal 2 uur omdat ze de hele tijd met mijn naam aan het klooien waren. Dankjewel pap ;). Maarja, alles is gelukt die dag, dus ik moet niet zeuren. Owjah, wat trouwens ook wel leuk is, op Japanse telefoons kan je tv kijken, gratis ^^. Althans, als je telefoon dat ook kan iig. Bij ons kan iedereen dus gewoon tv kijken, op Rolf na.

In Nagasaki is een winkelcentrum. Dit klinkt waarschijnlijk niet echt als een verrassing, maar het mooie aan dit winkelcentrum is dat het een reuzenraD op het dak HEEFT XD Ik moet daar serieus nog is een keer in, want dat is gewoon geweldig. Het winkelcentrum (de Cocowalk) zelf is ook bestwel mooi. Het staat tussen Nagasaki Daigaku en Nagasaki eki in en is heel modern. Mijn favoriete gedeelte is de verdieping met alle restaurantjes. Dit niet per se vanwege al het eten wat er aanwezig is (of misschien toch wel), maar vooral hoe het is ingedeeld. Het geeft toch allemaal wat extra's.


Een tijdje terug zijn we ook met onze tutors uit eten geweest. We zijn met z'n alle Okonomiyaki gaan eten. Het is goedkoop, het is lekker, en je moet het zelf klaarmaken (wat af en toe nog bestwel een kunst is). Later ben ik samen met 3 andere terug gegaan om weer te eten, want het is gewoon onwijs
de shit.












De 7e zijn me weer met onze tutors op stap gegaan. Dit keer zijn we naar een festival van Nagasaki gegaan, Okunchi. Om naar het gebeuren te komen moesten we eerst door een winkelcentrum lopen, waarvan ik de naam constant vergeet. Daarna zijn we langs een rivier richting een plaats gegaan waar een gedeelte van het festival was. Uiteraard flink wat foto's gemaakt, want ik had mijn camera toch weer gefixt. Wat leuk was aan de weg waar we liepen, was dat in de muur een steen zat in de vorm van een hart. Uiteraard konden Pyke en ik het niet laten om een aantal plaatjes daarvan te schieten. Eenmaal aangekomen op de plaats kregen we eigenlijk niet veel te zijn. Het was er bestwel druk en je moest eerst een trap op. Niet dat ik vies ben van trappen lopen (oh, echt wel), maar daardoor kon je niks zien als je steeds dichterbij kwam, en als je verweg stond, zag je niks omdat je te ver stond. Toch maar wat dichterbij gaan staan, waardoor ik weer een paar leuke plaatjes kon schieten. Ik denk niet dat ik dit mag zeggen, maar het hele festival deed eigenlijk een beetje chinees aan. De draak, de costuums die de mensen aan hadden. Maarja, ik zeg al niks meer. Hierna zijn we weer terug naar beneden gegaan, want daar waren een paar straatjes waar heel veel kramen uitgestald waren (Ze hadden daar lekker eten trouwens). Het was ook nog is aan een haven. Dus op een gegeven moment ging de zon onder. Hierdoor werd de lucht heel mooi blauw met roze er doorheen. Die dag voor de rest niet veel meer gedaan, maar het was wel vet.

Afgelopen zaterdag was er Dutchmonth in Nagasaki. Wat het precies was weet eigenlijk niemand, maar voor ons hield het in dat we met onze tutors naar een aantal lezingen moesten en daarna een route moesten lopen met uitleg over plekken in Nagasaki zelf. Ik heb duidelijk niet veel mee gekregen van die lezingen, maar het was allemaal wel heel gezellig. We zijn ook toen met zn alle naar Dejima gegaan. Bestwel leuk dat ze het hebben nagemaakt, en nog leuker dat het tegenwoordig echt midden in de stad staat. Na dit hele gebeuren zijn we met zn alle uit eten geweest, wat uiteraard weer heel gezellig en lekker was ^^. Hierna zijn we met zn alle naar een zaak geweest waar je van alles kan doen. Poolen, Karaoke, tafeltennis, arcadehal. Echt geniaal. Ik heb voornamelijk bij de karaoke rondgehangen, want dat is gewoon vet om te doen.
















































We zijn afgelopen maandag naar de Heiwa Kouen (Peace Park)geweest in Nagasaki. En ik moet zeggen, dat laat een flinke indruk achter. Vooral het museum waar dingen van na de atoombom te zien zijn. Het is sowieso al een heel mooi park om in rond te lopen, maar na dat museum wordt wel heel erg duidelijk wat voor schade de bom eigenlijk allemaal precies heeft aangericht. Daarbij laat ik het, want eigenlijk moet je het park gewoon zelf komen bezoeken.



We waren de avond daarvoor met een tutor mee uit eten geweest bij een izakaya. Het was een nomihoudai, maw onbeperkt drinken voor 2 uur ^_______^. Dat was wel een gezellig avondje. Over nomihoudai, ik was op een gegeven moment met Martijn en Sander naar een izakaya geweest met een japanner. Onwijs gezellige avond geweest en alles, nog naar de mac gegaan voordat we naar huis gingen. Nou, uiteindelijk naar huis, dus wij met zn 3en lopen. Komen we echt letterlijk een paar meter voor ons huis twee politie agenten tegen. En ja hoor, we worden staande gehouden. Vroegen of we gedronken hadden (Nou, ja, een beetje), wat we deden, waar we studeerden, of we al een alien registration card hadden etc. Uiteindelijk hebben ze alleen onze namen genoteerd en mochten we doorlopen. Voor de rest ook niks meer van gehoord. Dat is serieus het meest rare wat me is overkomen tot nu toe in Japan... Althans, 1 van de toch wel wat raardere dingen.

Gisteravond was er een Orientatie gebeuren hier bij ons in de flat. En Jezus, wat was dat 1. niet nodig 2. saai en 3. veelste lang. Er zijn gelukkig wel wat positieve dingen uit voort gekomen. Blijkbaar komen Pyke, Martijn en ik op de radio aankomende zaterdag. Dat gaat waarschijnlijk helemaal fout, maar hey. Wie kan nou zeggen dattie op de radio in Japan is geweest. Het enige probleem is eventueel wel dat het live is, dus ik ga hopen dat mijn Japans me niet zwaar in de steek gaat laten. Wat ook mooi was, is dit filmpje, opgenomen tijdens het Orientatie gebeuren



En dat is het einde van de post eigenlijk. Ik heb niet alles in detail beschreven, maar als ik dat zou doen zou ik waarschijnlijk pas over 3 jaar klaar zijn ofso.
Ik heb wel weer een video gevonden op youtube. Tis wel extreem flauw, maar hey, ik vind het grappig



Ps Foto's plaatsen met Blogger is serieus een onwijze bitch om te doen ><

woensdag 15 oktober 2008

Holy shit, een update

Oke first things first. Ik heb inderdaad niet vaak kunnen updaten. Ik had echter al een blogpost klaar staan voor heel wat aantal dagen. Deze zal ik dus bij deze maar alvast posten, aangezien ik die foto's al wel heb geupload, en die van Nagasaki zelf nog niet allemaal. De post over mijn avonturen in Nagasaki post ik een andere keer, maar die zal wat sneller volgen dan de vorige.

Anyway, thanks for the wait and enjoy the show

In Nagasaki all is well

Zo, na een aantal weken toch eindelijk weer een post. Ik heb het nogal druk gehad in Tokyo en Nagasaki. Daar komt nog boven op dat we hier geen internet hebben (nog niet iig), alleen beneden. Ik heb alleen geen zin om elke keer mn laptop naar beneden te zeulen om iets op te zoeken op internet. Maar voor een blogpost doe ik het maar al te graag.

De 24ste ben ik samen met 5 andere naar het beloofde land vertrokken vanaf Schiphol. Mijn ouders, broer, zus+vriend, Tycho, Sven en Bart waren naar Schiphol gekomen om me uit te komen zwaaien. Toch wel raar gevoel was het allemaal. Uiteindelijk ga je iedereen een jaar niet meer zien en zal je alles missen wat er in Nederland gaat gebeuren. Daarin tegen zit je wel in Japan en dat is wel waar het allemaal om draait. Ach, uiteindelijk is het ook maar een jaar, das toch zo voorbij.

De vlucht was lang, oncomfortabel, en ik heb niet super goed kunnen slapen. Ik heb daardoor wel 4 films kunnen kijken, waaronder Kung Fu Panda. Die film was echt beter dan ik had verwacht. Ik heb al niet een al te hoge hoed op van Dreamworks, maar dit is toch wel een film die de moeite waard is. Maarja, even niet over films hebben.
Eindelijk aangekomen op Narita Airport ging alles bestwel vlekkenloos. Althans, vlekkenloos. De koffer die we speciaal voor de reis hebben aangeschaft is nu al kapot. Hij kwam op Narita aan met maar 3 wieltjes ipv 4 en op weg naar de hostel begaf er nog 1 het. Daar komt nog bij dat hij uiteindelijk ook niet meer goed op slot kon en het 3de wiel ook al op instorten staat.
Maarja, de aankomst. Je moet bij aankomst wel je vingerafdrukken afgeven en er wordt een foto van je gemaakt. Ik lachte natuurlijk op de foto waardoor de mevrouw achter de balie moest lachen ^^. We zijn daarna met de trein en metro richting ons hostel gegaan. De hostel zelf was... apart. Het was JApanse stijl, dus je lach op een futon op de grond. Het was ook nog bestwel klein en ik deelde het met Rolf. De badkamer was opzich wel oke, maar de wc weer onwijs klein. Maarja, tis maar voor een week, en het grootste gedeelte van de tijd ben je toch op stap. En er moet gezegd worden, Jezus, zoveel heb ik nog nooit in 1 week gelopen. We zijn naar heel wat dingen geweest, Shibuya, Akihabara, Tokyo Tower, Shinjuku etc. Bekijk de foto's maar. Ik ga niet alles beschrijven want anders wordt dit wel een hele lange post. Om het kort te houden: It was awesome. Tokyo is echt een vette stad. De menigte, de lichtjes, de sfeer. Geniaal. Ow, en af en toe een raar winkeltje
Uiteraard zijn we ook nog naar Disneyland Tokyo gegaan waar ik me uiteraard voelde als een 8 jarige. Disneyland Tokyo is wel kleiner dan in Parijs. Je loopt er sneller doorheen, je hebt geen Mainstreet USA en er is een anders kasteel. Maar dat maakte mij allemaal niet uit. Het geheel ziet er anders uit, er zijn andere attracties en Disneyland blijft voor mij gewoon vet. Foto's staan in mn photobucket, so check it out.

Afgelope woensdag zijn we eindelijk richting Nagasaki gegaan. Het was een heel gedoe met mn koffer. Deze moest ik dan tillen ipv rijden, maar ik kon hem dus niet bij de handvaten grijpen aangezien hij anders open zou gaan. Goed gedaan, Dingjan. We zijn met de Shinkansen naar Fukuoka gegaan en daarna met de JR naar Nagasaki. Ik heb niet van de reis meegekregen aangezien ik daarvoor met twee andere naar een karaoke bar ben geweest (wat de shit is). We moesten die dag namelijk toch al vroeg op, dus waarom niet dachten we. De Shinkansen zelf zit nog bestwel oncomfortabel eigenlijk. Ik had verwacht dat dat wel goed zou zitten, maar nee. de JR zat echt veel lekkerder.
Nagasaki is wel heel anders dan Tokyo. Het oogt niet zo modern als Tokyo, maar het heeft zeker zijn charme. Ik deel het apartement waar ik zit met Rolf en Pyke. Dit betekent dus dat we een woonkamer hebben, waar ik betwel blij mee ben. Het is daar op dit moment nog een rommeltje omdat we de hele tijd in de weer zijn geweest, maar ik zal foto's uploaden zodra alles netjes is. Ik ben ook wel blij met mn kamer. Er is Airco, een balkon en ik heb een tweepersoonsbed ^^ Voor de rest maar 1 kast, dus dat is wel een beetje minder. Hij is ook bestwel smal, maar het werkt. Ik heb alles wat ik nodig heb, dus dat zit wel goed. Op de dag van aankomst zijn we meteen inkopen gaan doen voor het huis, wat eignelijk bestwel dom was. De vorige Nagasaki groep had heel wat spul achtergelaten, maar daar keken we pas de dag daarna achter. We hebben bijvoorbeeld heel veel schoonmaakspul gekocht, maar dat hadden we dus al. Ook kussens waren er genoeg gelukkig. Ik moest echter een nieuwe maatras overtrek kopen. Ik had er wel 1 meegenomen, maar dat was dus voor een 1-persoonsbed.

Ik heb ook heel slim gister mijn camera gesloopt. Ik begrijp echt niet goed hoe. We waren met onze mentors naar een winkelcentrum gegaan om een beetje de stad te verkennen. Er was daar ook een arcadehal, waar Martijn en ik even iedereen hebben ingemaakt met airhockey. Toen we daar weggingen kwam ik er achter dat de lens van mn camera scheeft stond. Ik wou dat ik het kon laten zien, maarja, ik kon er geen foto van maken. Dat was dus wel even flink balen. Hij kon nog wel inzoomen, maar niet terugzoomen, want dat ding draaide dus niet goed. Hij kon niet meer volledig in de camera zelf als hij uitging, want het draaide niet meer goed. Hij kon niet meer scherpstellen, alleen bij macro foto's deedtie het nog degelijk. Fijn. Ik heb er net nog even naar gekeken en ik dan weer wat geluk gehad. Ik wou kijken of ik um open kon maken om zelf even te kijken, maar dat kon niet. Ik ging dus proberen om de lens zelf terug te draaien, maar die zat wel stevig vast. Stap daarna was om um proberen terug te draaien terwijl ik um uit-/aan zet. En dat is nog gelukt ook. Onwijs geluk mee gehad, anders had ik mn camera terug moeten sturen, en dat zag ik niet echt zitten. Hij maakte eerst nog een raar geluid bij het inzoomen en alles, maar dat is ook weg. Ik heb ook het gevoel alsof hij nu beter scherpstelt, maar dat zal wel aan mij liggen. Maakt ook eigenlijk allemaal niet uit, hij doet het weer

Gister zijn we met een paar van onze mentoren naar mobiels wezen kijken. We dachten eerst dat je daarvoor een japanse rekening moest hebben, maar later bleek dat je met je creditcard ook kon betalen, dus heb ik dat maar gedaan. We gaan binnenkort ook nog is kijken voor internet, want dan hoef ik hier beneden niet te zitten. Er zitten hier serieus constant chinezen. Niks tegen chinezen, maar jezus, sommige hebben echt geen leven. Zit hier eentje echt constant WoW te spelen. That's just sad. Ow, en ze stinken (endat meen ik serieus).

Ik kwam trouwens dit weer tegen. It made me laugh, so enjoy ^^