en als dat zo is, dan ben ik in waarde gedaald. Sinds ik hier in Japan ben, ben ik 15 kilo afgevallen. Van de 128 naar de 113 =) Tuurlijk, ik ben nogsteeds dik, maar het gaat de goede kant op. Ik kan bijvoorbeeld op goede dagen mijn nek weer zien =DShimabara
Op een datum terug in de tijd die ik me niet meer kan herinneren, zijn we met de uitwisselingsstudenten naar oa Shimabara gegaan. Het was een dag lang reizen naar bepaalde plekken waaronder een onsen. Het nadeel van dit alles was eigenlijk dat je constant in de bus zat. Je ging naar een bepaalde locatie, daar mocht je dan 3 kwartier rondlopen en dan was het meteen weer de bus in en door tuffen naar de volgende bestemming. Laten we het er maar op houden dat ik flink heb geslapen die dag.
Wat ook leuk was, was dat dankzij onze goede vriend Rolf de reis een aanzienelijk vertraging had. Het begon al toen hij veelste laat terug bij de bus bij ons eerste uitstapje en bij de onsen had hij onze begeleiders verkeerd verstaan, waardoor Pyke, Martijn, Sander, hijzelf en ik heel snel de onsen uitmoesten om nog optijd bij de bus terug te zijn. Dankje wel Rolf ;P
Voor de rest was het zeker een geslaagde dag en uiteraard heb ik het naar mijn zin gehad
Kyoto-Nara Reis
Ten tijden van deze reis was er ook een schoolfestival op de universiteit. Aangezien Martijn en ik hadden besloten om daar naartoe te gaan ipv deze reis heb ik hier geen foto's van. Dus kijk is bij de andere blogs =)
Nagasaki Universiteitsfestival
Ookwel Choudaisai, was vet. Eigenlijk precies wat ik leuk vind. Standjes, voedsel en bands. Het hele sfeertje wat er hing, pakte me wel en ik ben zeker blij dat ik ben gegaan, ookal moest ik hiervoor Kyoto en Nara missen. Het festival duurde 3 dagen, waarvan ik maar 2 dagen ben geweest.
De eerste dag was wel een beetje saai alleen, dit omdat er vrij weinig mensen waren en daarom dus beetje leeg. De tweede dag echter was het veel leuker en gezelliger. We zijn die dag ook naar mijn tutor wezen kijken, want zij moest die dag optreden, en een andere tutor van ons moest ook het podium opkomen, dus zijn we ook even wezen kijken. Ook waren we wezen kijken naar een Japanse dansgroepachtig iets. Kijk maar naar de foto's ;) Het leuke was nog is dat we op het eind ook mee mochten dansen. Dus ik heb Martijn meegesleurd en hebben we tussen de Japanners staan dansen. De derde dag zijn we niet geweest, maar die dag was het Rolf zijn verjaardag. Nadat iedereen terug was van de Kyoto-Nara reis, zijn we met zijn alle uit eten geweest om Rolf's 21ste verjaardag te vieren
Kimono
Een van onze cultuurlessen was Kimono dragen. Er valt eigenlijk vrij weinig over te zeggen. Je doet een kimono aan, in ons geval maak je wat foto's, doe je gek en klaar. De les begon heel leuk, maar op het eind begon de mevrouw veel te praten en werd het allemaal heel erg saai. Wel leuke foto's gemaakt uiteindelijk.
Sinterklaas
Als echte hollanders hebben we de 5de van december natuurlijk Sinterklaas gevierd. We hebben netjes lootjes getrokken waar onze namen en onze wensen op geschreven stonden. Het was een hele gezellige, geslaagde avond met zeker een paar hele originele gedichten (ik kijk jouw kant op, Rolf). Toen de avond ten einde was, ben ik nog even bij de bovenburen langsgegaan. Evelien heeft namelijk een Ps2 staan en een tv, waar ik tegenwoordig af en toe oa Project Zero 2 speel (in het Japans natuurlijk). Na dat gedaan te hebben, krijgen we bezoek van Michiel. Hij kwam vanuit Fukuoka naar ons toe om met ons te spelen =D
Theeceremonie
Alweer een cultuurles. In deze had ik eigenlijk niet veel zin. De Theeceremonie houdt namelijk niet veel anders in dan lang zitten en thee drinken (die ik tevens niet heel lekker vind). Ik kreeg ook al snel last van mn voeten van het zitten in seiza. Gelukkig mochten we ook normaal zitten, dus daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt. Na de les ben ik met Pyke nog even naar de Sukiya geweest voor een welverdiend bord curry.
Dood camera
Helaas kwam ik in de Sukiya er achter dat mijn camera weer kapot was gegaan en dit keer heb ik geen flauw idee hoe dat is gegaan. De vorige keer dat hij kapot was, wist ik de reden, maar deze keer ontgaat het mij echt. Na de theeceremonie heb ik mijn camera in zijn hoesje gedaan en heb ik de camera netjes in mijn tas gedaan. Toen ik hem er echter uithaalde, deed de lens weer raar. Hij komt niet meer goed uit de camera, hij loopt vast, hij kan niet meer focussen etc. Hij is dus vrij onbruikbaar geworden. Ik baal hier behoorlijk van, aangezien ik 1. bestwel van foto's maken hou (ik ben natuurlijk aziaat) en 2. het is een cadeautje van mn zus geweest :'(
Ik heb ook nog niet besloten hoe ik dit precies ga aanpakken. Wacht ik totdat mn zus langs komt en geef ik het aan haar mee, Stuur ik um nu naar haar op en hopen dat hij tijdig gerepareert is, laat ik um hier repareren met als gevolg dat dat heel veel gaat kosten... Keuzes, keuzes
Het blijft heel jammer. Ik heb al vaak genoeg dat ik foto's wou maken en dat dat gewoon niet kon. Ik ben bijvoorbeeld een paar dagen terug met Maaike naar de Chineze buurt geweest om is te kijken hoe dat eruit ziet. Dat was eigenlijk niet veel. De winkelstraat is vrij kort en klein en bestaat volledig uit restaurants. De rest van de omgeving daar was echter bestwel leuk. Blijkbaar is die buurt er al sinds... vergeten... iig al heel lang. Er stonden hier en daar ook kleine tempeltjes verspreidt, waar ik dus foto's van wou maken, maar dat ging helaas niet. Ook eindelijk de Orandazaka (hollandersheuvel) gezien. De gebouwen die daar staan zijn allemaal in een oude westerse stijl gebouwd, wat bestwel mooi is. Jammer genoeg geen foto's...
Elke keer als ik een mooi uitzicht zie, weet ik meteen dat ik mijn camera mis. Uiteraard komen dit soort momenten het meest voor als mijn camera kapot is ><. Ook van uitstapjes kan ik geen foto's meer maken. Ik baal dus enorm hierzo.
Oud en Nieuw
Oude en Nieuw was geweldig. We zijn met alle Nagasaki-gangers, Michiel, Angel en een Koreaanse vriend van hun naar onze standaard Izakaya gegegaan, de Izakeya (geniale naam in mijn ogen). Ondertussen zijn we bij de eigenaar al behoorlijk bekendt, hij noemt mij bij mijn in Japan gekregen nickname en we krijgen altijd flinke korting. Het was een hele gezellige avond. Iedereen kreeg daarzo Soba te eten, wat voor lang leven staat omdat het langen slierten zijn (heb ik mij laten vertellen). Daarnaast kregen we ook sterretjes om aan te steken om 12 uur. Om 12 uur ging het dak er ook behoorlijk af. Een groot gedeelte van de mannelijke bediening probeerde een halve liter fles bier in 1 keer naar binnen te werken, wat ze niet allemaal even goed lukte. Er zijn daardoor ook een paar glazen gesneufeld, maar dat kon de pret niet drukken. Uiteindelijk kreeg ik van de eigenaar een pitcher vol met Screwdriver (een cocktail, sorry) in mijn handen gedrukt, welke ik na aanmoediging van de bediening naar binnen moest werken... Niet echt 1 van mijn finest moments (of misschien wel?)
Ach, ik ben er goed afgekomen. Ik was de volgende dag enkel moe, omdat ik tot zes uur 'sochtends bezig was met familie bellen.
Wanneer volgende post?
Ik zou het eigenlijk niet goed weten. Ik vind het niet heel erg leuk om te bloggen zonder foto's erop te zetten. Dat leest voor mijn gevoel niet lekker weg, omdat je 1 grote lap tekst voor je neus krijgt. Misschien wordt het dan is tijd om de 2 megapixel camera op mijn foon te gebruiken...
Ik ga morgen met Glynis, Lena en Maaike naar Fukuoka voor 2 dagen. Misschien dat ik foto's van hun kan verkrijgen. Zondag zien we Pyke en Evelien in Fukuoka. Zij zijn met de familie wezen reizen, dus 401 was vanwege de afwezigheid van Pyke toch wel wat rustiger geworden. Ik heb er in ieder geval zin in ^^
Ik heb zoals jullie hebben gelezen niet stil gezeten hier. Vandaar dat ik ook weer een paar Achievements heb gehaald =D Dit keer met uitleg, dan begrijpen jullie het tenminste ook ;P
Als laatste de intro van Alfred J. Kwak, want die kwam ik laatst weer tegen:
